Η Εκκλησία, για να τονίσει ιδιαίτερα τον θεσμό της οικογένειας και την ψυχική και σωματική ένωση των συζύγων, κατασκεύασε στέφανα, τα οποία τοποθετούνται στα κεφάλια των νεονύμφων, ως επιβράβευση για τον πρότερο έντιμο βίο τους.

Τα στέφανα συμβολίζουν το βασιλικό μεγαλείο που είχαν οι Πρωτόπλαστοι μέσα στον Παράδεισο. Κατασκευάζονται από πολύτιμα μέταλλα και πολύτιμους λίθους.

Τα στέφανα του γάμου ενώνονται με μια κορδέλα, που συμβολίζει τον ισχυρό και αδιάσπαστο δεσμό του γάμου. Αυτή η κορδέλα υποδηλώνει ότι δεν υπάρχει δεσμός πιο ισχυρός από αυτόν που ενώνει το ζευγάρι. Επιπλέον, τα στέφανα εναλλάσσονται στα κεφάλια του γαμπρού και της νύφης, για να υπογραμμίσουν την αλληλοϋποστήριξη και την εναλλαγή ρόλων στη ζωή τους, καθώς θα αντιμετωπίζουν από κοινού τις προκλήσεις και τις ευθύνες της κοινής τους πορείας.

Τα στέφανα έχουν και μια επιπλέον συμβολική διάσταση. Στην αρχαιότητα, στεφάνια από δάφνη ή ελιά τοποθετούνταν στα κεφάλια των αθλητών ως σύμβολο νίκης. Η Εκκλησία χρησιμοποιεί αυτό το σύμβολο για να υπογραμμίσει ότι το ζευγάρι, ο γαμπρός και η νύφη, είναι νικητές καθώς κατάφεραν να φτάσουν μέχρι το γάμο, ξεπερνώντας κάθε δυσκολία. Αυτό λειτουργεί ως υπενθύμιση ότι πρέπει να συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν μαζί τις προκλήσεις που θα προκύψουν κατά τη διάρκεια της κοινής τους ζωής.

Κατά τη διάρκεια της τελετής τα στέφανα βρίσκονται σε ένα δίσκο με κουφέτα. Υπάρχει μια παράδοση που λέει ότι οι ανύπαντρες κοπέλες παίρνουν κουφέτα από το δίσκο του γάμου και τα βάζουν κάτω από το μαξιλάρι τους, με την πεποίθηση ότι έτσι θα ονειρευτούν τον άντρα που θα παντρευτούν. Μετά την τελετή, ο γαμπρός και η νύφη, εφόσον το επιθυμούν, μπορούν να φυλάξουν τα στέφανα του γάμου τους σε στεφανοθήκη ή στο εικονοστάσι, ως ενθύμιο της σημαντικής αυτής ημέρας.